lichtschrift
|
||||||||
Schaduwcyclus 1996/1997, Breda koepelgevangenis
|
||||||||
De reusachtige paraplu die de ronde ruimte overspant maakt de koepelgevangenis tot een "panopticum", het grote alles ziende oog. Er heerst een kunstmatig in stand gehouden klimaat. In deze besloten wereld dringt het buitenlicht nauwelijks door. Iedere dag is als gisteren. En alle komende dagen zijn als vandaag. Hier omarmt men niet de nieuwe dag; het is zaak dat iedere dag zo snel mogelijk voorbij is. Ik wil een natuurlijk element van buiten in deze kleine atmosfeer binnenhalen. De tijd niet uitgedrukt in minuten die traagzaam passeren, maar tijd uitgedrukt als een kringloop, als een opeenvolging van seizoenen. Tijd als het weer dat komt en gaat. Een beeld dat een wezenlijk nog ontbrekend bestanddeel toevoegt: een cyclus. De ronde lichtvlek met een schaduw in het middelpunt kruipt in 24 uur het koepeldak rond. De plaats van de lichtvlek, de zon, is als een klok. De veranderende schaduw, de maan, als kalender. | ||||||||